Gepubliceerd op 08-01-2024
Ghosting, een term die voornamelijk bekend is in de (online) dating-wereld, deed zijn intrede een aantal jaar geleden ook in de recruitment. Ghosten is het abrupt beëindigen van elke vorm van communicatie zonder enige uitleg. Iemand verdwijnt letterlijk.
In vrijwel elke fase van het wervingsproces kan ghosting plaatsvinden: in de interview fase, maar ook voordat het contract opgemaakt of ondertekend wordt. Zelfs als het dienstverband al is ingegaan, kan het gebeuren: een nieuwe medewerker komt dan simpelweg niet opdagen op de eerste werkdag. En niet alleen kandidaten zetten deze vorm van negeren in: ook aan de zijde van de HR-managers of recruiters komt het voor.
Wanneer kandidaten ghosting toepassen, is dat vaak te wijten aan slechte communicatieve vaardigheden van de recruiter waarmee ze contact hebben. Aan de andere kant kunnen er verschillende redenen zijn waarom kandidaten geghost worden door een organisatie of recruiter: bijvoorbeeld door een (te) hoge werkdruk, interne veranderingen als een vacaturestop of ontwijkingsgedrag. En precies op die punten is er ruimte voor verbetering.
Hoewel ghosting in recruitment niet helemaal nieuw is, is er de afgelopen jaren sprake van een significante toename in het gebruik ervan. In 2023 geeft 40% van de kandidaten aan dat zij weleens geghost zijn door een werkgever na een tweede of derde interview. En dit is zorgwekkend. Recruiters en HR – feitelijk iedereen die zich met personeelswerving bezighoudt – hebben de verantwoordelijkheid om op een respectvolle en menselijke manier om te gaan met kandidaten. Geghost worden is iets dat echt schade kan toebrengen aan iemands welzijn, bijvoorbeeld door het aanwakkeren van een laag zelfbeeld en weinig zelfvertrouwen.
Het ghosten van kandidaten heeft daarnaast ook een negatieve impact op het werkgeversmerk. Niet alleen kan het negatieve reviews opleveren – de geghoste kandidaat kan zijn omgeving actief aansporen om niet bij de desbetreffende organisatie te solliciteren.